بررسی مکانیسم ملکولی القاء بیان ژن پروتئین تیروزین فسفاتاز 1b(ptp1b) توسط پالمیتات در سطح نسخه برداری در رده سلولهای عضلانی c2c12

thesis
abstract

چکیده پیش زمینه: فاکتورهای مسوول در تنظیم بیان ptp1b در وضعیت های متابولیک خاص شناخته نشده است. چندین فاکتور شامل گلوکز، انسولین، لپتین، اسیدهای چرب و التهاب احتمالا در تنظیم ptp1b نقش دارند. مطالعه حاضر بر روی نقش دو فاکتور پالمیتات و ماکروفاژ متمرکز است و اثرات این دو فاکتور را بر بیان ptp1b در سطح نسخه برداری مورد بررسی قرار می دهد. مواد و روشـها: سه قطعه با طولهای متفاوت از پروموتر ptp1b در وکتور pgl3-basic کلون گردید. فعالیت پروموتر در میوتیوبهای c2c12 و میوتیوبهای coculture شده (مستقیم و غیر مستقیم) با ماکروفاژها با استفاده از فعالیت لوسیفراز اندازه گیری شد. اثر nf-?b بر فعالیت پروموتر در میوتیوب ها و میوتیوبهای coculture شده با ماکروفاژها در حضور پالمیتات، با استفاده از مهار کننده اختصاصی nf-?bو emsa مورد مطالعه قرار گرفت. نقش جایگاههای خاص nf-?b بر روی پروموتر ptp1b با استفاده از فعالیت لوسیفراز کانستراکتهای قطعات مختلف پروموتر تعیین شد. پتانسیل فعالیت بایندینگ nf-?b به پروموتر ptp1b با استفاده از پروبهای ptp1b ( لیبل شده با بیوتین) مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه نقش دو مسیر سیگنالینگ مشتق از پالمیتات، سرامید و دی آسیل گلیسرول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: پالمیتات فعالیت پروموتر ptp1b را در میوتیوبهای تیمار شده 32/1 برابر در مقایسه با میوتیوبهای تیمار نشده افزایش می دهد. همچنین پالمیتات قادر است فعالیت پروموتر ptp1b را به طور معنی داری در میوتیوبهای coculture شده به طور غیر مستقیم (48/1 برابر) و مستقیم (8/1) با ماکروفاژها افزایش دهد. مهار کننده nf-?b قادر است ترانس اکتیواسیون ptp1b توسط پالمیتات و پالمیتات- ماکروفاژ را به طور کامل مهار نماید. بر اساس نتایج emsa با استفاده از توالیهای محافظت شدهnf-?b ، فعالیت nf-?b در شرایط تیمار با پالمیتات و پالمیتات –ماکروفاژ افزایش می یابد. با توجه به نتایج بدست آمده از فعالیت لوسیفراز، جایگاههای 421-/408- و 935-/920- در بالادست ژن ptp1b نقش مهمی در فعالیت پروموتر ptp1b دارند.در آزمایشات emsa پروتئین های عصاره هسته میوتیوبهای تیمار شده با پالمیتات و پالمیتات- ماکروفاژ می توانند به جایگاههای 421-/408- و 935-/920- در بالادست ژن ptp1b باند شوند. سرامید فعالیت پروموتر ptp1b را در سلولهای میوتیوب افزایش میدهد. و توانایی پالمیتات و پالمیتات-ماکروفاژ در افزایش فعالیت پروموتر با استفاده از مهار کننده های سنتز سرامید مهار می شود. برعکس فعال کننده و مهارکننده مسیر pkc بر فعالیت پروموتر ptp1b اثری نداشتند. پالمیتات روی فعالیت پروموتر ptp1b ندارد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد در حالیکه تیمار با پالمیتات به نحو معنی داری بیان ptp1b را در سطح نسخه برداری در میوتیوبها القاء می نماید حضور یک وضعیت التهابی که توسط ماکروفاژها اعمال می شود می تواند این اثر را در عضلات تشدید نماید. همچنین اثرات پالمیتات و پالمیتات –ماکروفاژ بر فعالیت پروموتر ptp1b از طریق فاکتور رونویسی nf-?b اعمال می شود و احتمالا پالمیتات و پالمیتات-ماکروفاژ فعالیت پروموتر ptp1b را بوسیله nf-?b و از طریق مسیر سرامید افزایش می دهند. کلمات کلیدی:پروتئین تیروزین فسفاتاز -1b، مقاومت به انسولین، پالمیتات، ماکروفاژ، سرامید، التهاب

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

اثرات کاهش بیان ژن پروتئین تیروزین فسفاتاز-1b ( ptp-1b) با استفاده از shrna بر مقاومت به انسولین القاء شده توسط پالمیتات در رده سلولی عضلانی c2c12

پیش زمینه: مقاومت به انسولین، نقص اصلی در دیابت نوع 2 و چاقی است که طی آن، تجمع لیپید همراه با افزایش بیان ptp-1b در عضله رخ می دهد. اهداف این مطالعه شامل بررسی اثرات کاهش بیان ptp-1b بر مقاومت به انسولین القاء شده با پالمیتات و همچنین متابولیسم درون سلولی پالمیتات در سلول های عضلانی c2c12 بود. مواد و روش ها: یک سل لاین c2c12 کاهش بیان یافته ptp-1b ایجاد شد. بیان ptp-1b، همچنین فسفریلاسیون و ب...

15 صفحه اول

اثر اسیدهای چرب (پالمیتات و اولئات) بر مقاومت به انسولین و بیان ژن، میزان پروتئین و فعالیت آنزیم پروتئین تیروزین فسفاتاز 1b در رده سلولهای عضلانی c2c12

چاقی و دریافت رژیم غذایی پر چربی از مهمترین فاکتور های محیطی هستند که از طریق افزایش سطح اسید های چرب و فاکتور های التهابی در بافت ها و پلاسما موجب مقاومت به انسولین عضلانی می شوند. اسید های چرب اشباع عموماً باعث مقاومت به انسولین و انواع غیر اشباع موجب افزایش حساسیت به انسولین می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش ptp1b به عنوان واسطه در اعمال اثرات اسید های چرب بر عملکرد مسیر انسولین است. برای...

15 صفحه اول

القاء ژن LAR (Leukocyte common antigen-related) در سطح mRNA و پروتئین توسط مشتق پالمیتات (سرامید) در رده سلول عضلانی C2C12

 سابقه و هدف: بیماری دیابت نوع 2 شایع‌ترین بیماری متابولیکی ناشی از مقاومت به انسولین در بافت‌های چربی، کبد و عضله می‌باشد. عضله مهم‌ترین بافت در مقاومت به انسولین بوده که 80-70 درصد برداشت گلوکز وابسته به انسولین در این بافت رخ می‌دهد.LAR عضو مهم خانواده تیروزین فسفاتازها بوده که در سیگنالینگ انسولین، از طریق دفسفریلاسیون رسپتور انسولین و سوبستراهای آن نقش دارد. مطالعات بیانگر افزایش فعالیت ا...

full text

ارزیابی ‌اثرات‌ کاهش ‌بیان‌ ژن TNF-α بر ‌مقاومت ‌به‌ انسولین ‌القاء شده با پالمیتات در ‌سلول‌های‌ عضلانی C2C12

مقدمه: مقاومت ­به ­انسولین­ نقص ­اصلی­ در ­دیابت ­نوع ­2 و ­چاقی می‌باشد. ­طی این اختلال تجمع ­لیپید همراه­ با افزایش بیان TNF-α در ­عضله­ رخ­ می­دهد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثرات کاهش­ بیان TNF-α بر مولکول­های کلیدی مسیر پیام‌رسانی انسولین (IRS-1 و Akt) و مقاومت ­به ­انسولین در­ رده‌ی سلول­­های عضلانی C2C12 ­در ­حضور ­و­ عدم حضور پالمیتات بود. مواد و روش­ها: برای کاهش بیانTNF-α ، سلول­­های C2...

full text

بررسی اثرات رزیگلیتازون و اپی‌گالوکاتچین ‌گالات بر بیان پروتئین PGC-1α در رده سلول‌های عضلانی C2C12 مقاوم به انسولین القا شده با پالمیتات

مقدمه: تغییر در سوخت و ساز لیپیدها یکی از سازوکارهای مهم برای درمان مقاومت به انسولین و در نتیجه دیابت نوع 2 است. از سوی دیگر، PGC-1α به عنوان یکی از تنظیم‌کننده­های کلیدی بیوژنز و عملکرد میتوکندری، از راه افزایش بتا- اکسیداسیون لیپیدها، نقش مهمی در بهبود حساسیت به انسولین ایفا می­کند. در پژوهش حاضر، اثرات اپی­­گالوکاتچین ­گالات (EGCG)، به عنوان ترکیب ضدچاقی و افزاینده کاتابولیسم چربی، بر ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023